🎲 Grenlandia Informacje Dla Dzieci

Ene, due, rike - jedna z najstarszych polskich rymowanek dla dzieci. Znana z przekazów średniowiecznych, z Krakowa. Ene, due, like, fake, torbe, borbe i kosmake Lapbook o Grenlandii. Uff, skończyliśmy lapbook o Grenlandii. Tym razem mogliśmy wykonać go z kolegą lub koleżanką. Niektórzy postanowili jednak pracować indywidualnie. I tym razem wyszły nam niezwykle ciekawe "książki na kolana". Każda zawierała najważniejsze informacje o Grenlandii, czyli flagę i mapę. Znalazły się Dla krajów o dużej rozpiętości geograficznej uwzględniono miejsca najczęściej odwiedzane, a dane uśredniono. Dla wybranych krajów uwzględniono również święta sezonowe, o ile w znaczny sposób wpływają na ruch turystyczny w tym okresie. Najlepszy okres na podróż, można liczyć na bardzo dobrą pogodę. Zajęcia dostarczyły uczniom ciekawych informacji o Grenlandii oraz wyzwoliły ich inwencję twórczą. Uczestniczyli w nich rodzice, którzy wyrazili zadowalającą opinię. Temat: Wyprawa na Grenlandię. Czas trwania: 45 min. CELE: Uczeń: Wiadomości: zna treść lektury Cz. Centkiewicza „Anaruk, chłopiec z Grenlandii”, ANTARKTYKA. Każdy z nas ma własny biegun. 5. omawiam zmiany w środowisku przyrodniczym obszarów polarnych. 4. wymieniam gatunki roślin i zwierząt na obszarach Arktyki i Antarktyki. 3. omawiam środowisko geograficzne Arktyki i Antarktyki. 2. podaję znaczenie terminów: góra lodowa, pak lodowy, lądolód, lodowiec szelfowy, nunatak Zadzwoń do nas (22) 128 48 81. Oceny gości 4,8 | 4 opinie klientów ». Grenlandia uznawana jest za jedno z najlepszych miejsc na świecie do obserwacji zorzy polarnej ze względu na stosunkowo niską ilość opadów oraz stabilną pogodę. Naszą wyprawę zrealizujemy zimą gdy dni stają się krótsze i chłodniejsze, a nocne niebo często Książka była ok. Dla dzieci i młodszej młodzieży będzie super, bo nie zawiera zbyt wiele informacji, których nie mogłyby przyswoić. Poza tym przedstawia w ciekawej formie sporo informacji o kraju, którego mogą nie znać w ogóle. Mam wątpliwości jedynie co do stylu czy języka, którym posługuje się autor. Grenlandia jest zresztą miejscem często odwiedzanym przez myśliwych na wycieczki, okres polowań pozwala im bowiem na sprawdzenie swoich umiejętności w ekstremalnie trudnych warunkach w starciu ze zwierzyną różniącą się od tej, którą można spotkać w polskich lasach. Ludność miejscowa coraz chętniej zabiera zresztą turystów Utwórz konto. Język. 1) Kto napisał książkę pt. "Anaruk, chłopiec z Grenlandii"? a) Janina Porazińska b) Julian Tuwim c) Czesław Centkiewicz d) Marcin Pałasz 2) Jak ma na imię główny bohater lektury? a) Anaruk b) Tugto c) Omialik d) Nukun 3) Gdzie rozgrywa się akcja książki? Zakwaterowanie w opcji Super Budget zostanie zorganizowane w hostelach - pokojach wieloosobowych. Noclegi w opcji Budget i Comfort dla 1 osoby zostaną zorganizowane w pokoju pojedynczym, a rezerwacje dla 2 lub więcej osób w pokoju dwu-trzyosobowym. W opcji Quality nieparzyste rezerwacje zostaną zrealizowane w pokojach pojedynczych. 22 sierpnia 2019, 7:41. Donald Trump rozważał niedawno kupno Grenlandii od Danii. Skandynawskie państwo odrzuciło jednak taką możliwość. Redakcja CNN zastanawia się, ile trzeba byłoby zapłacić za Grenlandię, gdyby ta była jednak na sprzedaż. Już w 1946 Stany Zjednoczone oferowały kupno Grenlandii za 100 mln dol. w złocie. Nie ma także szczepień. Ceny żywności na Grenlandii są wyższe niż w Danii. Korzystanie z karty kredytowej jest ograniczone. Informacje o Grenlandii są dostępne na: greenland.com i naalakkersuisut.gl/en. W Kopenhadze znajduje się Biuro Informacji Turystycznej: Greenland Tourism Information Office, Strandgade 91, 2; 1410 Copenhagen K 15vvcw. Szukasz wycieczki? ZadzwoÅ„!Codziennie 7:30-23:30 Grenlandia jest wyjątkowym krajem o wykwintnej i egzotycznej florze i faunie. Starożytna kultura wraz z przepiękną i urozmaiconą przyrodą jest czynnikiem, który promuje turystykę. Mimo, że jest to teren pokryty przeważnie warstwami lodu, istnieje wiele interesujących aspektów, które można odkryć wokół tego atrakcyjnego miejsca. Poniżej znajduje się lista interesujących faktów, ciekawostek i zaskakujących informacji na temat Grenlandii dla dzieci. 1. Nazwa Grenlandia oznacza „kraj ludzi”. 2. Prawie 80% masy Grenlandii pokryta jest pokrywą lodową i lodowcami. 3. Mieszkańcy Grenlandii pochodzili z Azji Środkowej. 4. Walutą Grenlandii jest korona duńska. 5. Wikingowie odkryli Grenlandię w X wieku. 6. Grenlandia do II wojny światowej miała zamkniętą i samowystarczalną gospodarkę. 7. Grenlandia liczy około 57000 mieszkańców, z których około 15000 mieszka w stolicy – Nuuk. 8. Połowy wielorybów, łowiectwo i rybołówstwo są głównymi źródłami dochodów mieszkańców Grenlandii. W ostatnich latach rozwija się również branża turystyczna. 9. Naukowcy szacują, że pokrywa lodowa Grenlandii liczy od 400000 do 800000 lat. 10. Grenlandia była kolonią duńską aż do 1953 roku, kiedy stała się niepodległym krajem. W 1979 r. utworzono rządy, a w 1981 r. Grenlandia rozpoczęła pełną samorządność. Rząd jest monarchią konstytucyjną, w skład której wchodzi 31-osobowy parlament i premier. 11. Istnieje wiele gorących źródeł, które przyciągają turystów przez cały rok. Osiągają one temperaturę wynoszącą średnio 37 stopni. 12. Największym miastem w południowej Grenlandii jest Qaqortoq. 13. Kościół Hvalsey, który był pierwszym kościołem chrześcijańskim na kontynencie, jest jedną z najlepiej zachowanych ruin. 14. Ilulissat Icefjord, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, jest największym lodowcem poza Antarktydą. 15. Flaga Grenlandii stworzona zostałą przez Thue Christiansena. Składa się z dwóch pasów: białego na górze oraz czerwonego na dole plus dużej tarczy. Dolna część tarczy jest biała, a górna czerwona. 16. Kraj ten jest geograficznie częścią Ameryki Północnej, ale politycznie jest częścią Europy. 17. Słońce nie zachodzi od 25 maja do 25 lipca. 21 czerwca w najdłuższy dzień roku jest święto narodowe. Lipiec jest jedynym miesiącem, w którym temperatura Grenlandii wynosi ponad zero stopni Celcjusza. 18. „Kajak” i „igloo” to słowa grenlandzkie, które zostały przyjęte przez inne języki. 19. Według badania dotyczącego zmian klimatu na północnym wschodzie Grenlandii od 2003 r. pokrywa lodowa w północno-wschodniej Grenlandii tracie ponad 10 mld ton lodu rocznie. 20. Duża część turystyki w Grenlandii koncentruje się wokół flory i fauny. Do najbardziej poszukiwanych gatunków dzikich zwierząt należą niedźwiedzie polarne, wieloryby, piżmowoły arktyczne, morsy, renifery i orły. 21. Językami urzędowymi kraju to grenlandzki i duński, chociaż język angielski jest powszechnie zrozumiały. 22. Wyspa jest zamieszkana głównie przez Eskimosów i Skandynawów. 23. Hymnem narodowym Grenlandii jest Nunarput utoqqarsuanngoravit. 24. Wyspa ma wiele gór. Wszystkie miasta są na wybrzeżu, bo wszędzie indziej jest gruba warstwa lodu. 25. Główne miasta to Nuuk, Sisimiut, Ilulissat i Qaqortoq. 26. Od lat 50-tych XX wieku naukowcy uważają, że pokrywa lodowa pokrywająca Grenlandię może ukrywać trzy oddzielne wyspy, do których od ostatniej epoki geologicznej lodowcowej dołączyły lodowce. 27. Na Grenlandii nie ma lasów. Na południu, w strefie przybrzeżnej, znajdują się tylko małe drzewa. 28. Ocean Atlantycki graniczy z Grenlandią na południowym wschodzie, Morze Grenlandzkie – na wschodzie, Ocean Arktyczny – na północy, a Baffin Bay – na zachodzie. 29. Najbliższe kraje to Kanada, na zachodzie przez Zatokę Baffina oraz Islandia, na wschód od Grenlandii na Oceanie Atlantyckim. Grenlandia to również największy na świecie park narodowy i jest to największe terytorium zależne. 30. Średnia dzienna temperatura w Nuuk waha się w zależności od pory roku od -8 do 7 °C. 31. Nie ma dróg łączących miasta Grenlandii. Pomiędzy nimi jest zbyt wiele fiordów. 32. W całym kraju jest mniej niż 3000 samochodów. Większość transportu odbywa się statkami. 33. Najwcześniejsi znani mieszkańcy Grenlandii pochodzą z około 2500 r. według znalezisk archeologicznych w zatoce Disco na południowo-zachodnim wybrzeżu. 34. Leif Erikson, jeden z pierwszych osadników Norweskich, prawdopodobnie wypłynął z Grenlandii, aby odkryć Amerykę Północną, 5 wieków przed odkryciem Ameryki Południowej przez Kolumba. 35. Grenlandia stała się częścią imperium norweskiego w XIII wieku. W latach 1380-1397 dołączyła do Danii jako część Unii Kalmar. 36. Osady norweskie stopniowo znikały, prawdopodobnie z powodu pogarszających się warunków pogodowych lub przez piratów. Czytaj dalej: ciekawostki o Grenlandii - (liczba ocen: 62) Zwierzęta Grenlandii żyją w wyjątkowo niesprzyjającym miejscu, gdzie temperatury tylko miejscami osiągają wartości dodatnie, przez cały rok wieje silny wiatr, a pokrywa lodowa jest stałym elementem krajobrazu. Żeby móc przetrwać w tak surowym środowisku, musiały wykształcić odpowiednie mechanizmy. Udało się to tylko nielicznym gatunkom, które dziś tworzą faunę tego fascynującego miejsca. Jakie zwierzęta żyją na Grenlandii? Zapraszamy na wycieczkę tropem najciekawszych spośród wszystkich tamtejszych gatunków. Fauna Grenlandii, podobnie jak zwierzęta Arktyki, musiała przystosować się do życia wyjątkowo niesprzyjających warunkach. Ponad 80 proc. obszaru wyspy pokrywa lodowiec. Panuje tam klimat polarny z temperaturami dochodzącymi do -47 stopni Celsjusza. Jedynie na wybrzeżach występuje klimat subpolarny. To sprawia, że tamtejsza fauna nie jest tak bogata, jak reprezentowana przez zwierzęta Afryki czy zwierzęta Australii. Najliczniejszą grupę, bo składającą się z ponad 700 gatunków, tworzą bezkręgowce. Bogato zamieszkane jest też morze. Ssaki nie występują tak licznie. Najciekawsze z nich opisujemy poniżej. Niedźwiedź polarny W świadomości wielu osób utrwaliło się przekonanie, że miś polarny to przyjazny i łagodny olbrzym. Ten wielki drapieżca nie ma jednak nic wspólnego ze zwierzęciem przedstawianym w licznych kreskówkach i programach dla dzieci. To jeden z najagresywniejszych reprezentantów rodziny niedźwiedziowatych, a jednocześnie - największy (jego wyższość musi uznać nawet kodiak i grizzli). Dorosły samiec osiąga długość do 3 m i wagę do 700 kg. Poza Grenlandią, występuje na obszarze Arktyki oraz na północy kontynentu północno-amerykańskiego i Azji. Natura doskonale przystosowała niedźwiedzia polarnego do życia w niesprzyjającym środowisku. Obfita tkanka tłuszczowa i grube futro świetnie izolują przed mrozem. Masywne pazury umożliwiają zwierzęciu sprawne poruszanie się po śliskim podłożu. Nawet gładkie zbocza lodowców nie stanowią dla niego przeszkody - "miś" zsuwa się z nich na brzuchu, wytracając prędkość tylnymi łapami. W odróżnieniu od swoich brunatnych krewniaków, niedźwiedź polarny odżywia się przede wszystkim mięsem. Silny drapieżca poluje na foki i ptaki, czasami ich łupem padają też renifery. Nie gardzą padliną, a w trakcie cieplejszych miesięcy, uzupełniają jadłospis o mchy i jagody. Wilk polarny Kolejnym niebezpiecznym drapieżnikiem Grenlandii jest wilk polarny. To jeden z największych przedstawicieli swojego gatunku, nieznacznie mniejszy od podgatunku nominatywnego. Poza północną częścią Grenlandii, zamieszkuje arktyczne obszary Ameryki Północnej, głównie Alaskę. Od innych przedstawicieli swojego gatunku, odróżnia się białą lub lekko szarawą sierścią, długimi łapami, krótkimi uszami oraz długim i puszystym ogonem. Charakterystyczne umaszczenie tworzy kamuflaż, pozwalający wilkowi niepostrzeżenie podkraść się do ofiary. Jak każdy przedstawiciel swojego gatunku, wilk polarny jest mięsożercą. Poluje na ptaki i niewielkie ssaki, jak lisy polarne czy zające polarne, ale jego łupem może paść znacznie większa zdobycz - renifer lub piżmowół. Wół piżmowy Skoro o piżmowołach mowa, przyjrzyjmy się nieco bliżej temu niezwykłemu przedstawicielowi krętorogich. Rogaty kolos występuje wyłącznie w miejscach, gdzie klimat jest wyjątkowo surowy. Poza Grenlandią, spotkać go można także na północy Kanady, ale niewielkie populacje (introdukowane) występują też w Szwecji, Norwegii, na Alasce, Syberii, Wyspie Wrangla i Półwyspie Tajmyr. Woły piżmowe mogą przetrwać w niesprzyjającym środowisku dzięki potężnej warstwie izolacyjnej, tworzonej przez grube, długie futro. Na szatę składają się dwa rodzaje włosów - gruby, krótki i miękki podszerstek oraz włosy okrywowe, osiągające długość do 90 cm. Obfita szata w połączeniu z wielkim łbem przekłada się na wrażenie ogromu zwierzęcia. Warto jednak wiedzieć, że piżmowół jest znacznie lżejszy od naszego rodzimego żubra. Wół piżmowy to typowy roślinożerca. Jego dieta składa się przede wszystkim z mchów, porostów, ziół i roślin drzewiastych. Renifer Renifery zasłynęły jako niestrudzeni pomocnicy Świętego Mikołaja. Okazuje się, że fikcja ma wiele wspólnego z faktami - to wyjątkowo szybkie i wytrzymałe zwierzęta, które z łatwością przemierzają długie dystanse. Upodobały sobie mroźny, surowy klimat, a największe populacje reniferów występują na Grenlandii, Syberii, Alasce, w Kanadzie, Norwegii i Finlandii. Przed mrozem, renifera chroni wyjątkowo grube futro, które porasta niemal całe ciało zwierzęcia, nawet pysk. Dzięki temu, może swobodnie żerować. Natura wyposażyła tego przeżuwacza w cztery żołądki. Renifer z łatwością trawi nawet zamarznięty pokarm. Biorąc pod uwagę warunki, jakie panują w jego naturalnym środowisku bytowym, ma to niebagatelne znaczenie. Skoro jesteśmy przy pokarmie, dieta reniferów składa się z liści, trawy i mchów. Należy jednak zaznaczyć, że istnieją dowody na wszystkożerność tych zwierząt - czasami do ich jadłospisu trafiają jaja ptaków, a nawet lemingi. Ciekawostki o zwierzętach z Grenlandii Obszar dzisiejszej Grenlandii był zamieszkany przez zwierzęta już w czasach prehistorycznych. Na wschodnich obszarach wyspy odkryto szczątki drapieżnego dinozaura, skamieniałości jednego z najstarszych żółwi na świecie oraz skamieliny olbrzymich płazów i ryb. Najliczniej reprezentowaną gromadą na Grenlandii są owady. Na wyspie żyje ponad 700 ich gatunków. Największym drapieżnikiem lądowym Grenlandii jest niedźwiedź polarny. Zdarza się, że ten wielki ssak zasłania nos przednią łapą. To element kamuflażu, który ma na celu zasłonięcie jedynej czarnej części ciała. Dzięki temu, niedźwiedź może lepiej wtopić się w otoczenie. Wśród niedźwiedzi polarnych, zdarzają się przypadki albinizmu. Takiego osobnika można odróżnić od pozostałych tylko po czerwonych oczach i nosie. W stadach wilków polarnych, rozmnażają się wyłącznie pary alfa, czyli osobniki dominujące. Futro lisów polarnych jest wystarczająco grube, by zwierzęta mogły spać w śniegu nawet przez godzinę. Nie wszystkie lisy polarne są obdarzone śnieżnobiałą sierścią. Niektóre osobniki charakteryzują się ciemnopopielatym umaszczeniem, w którym widoczny jest błękitny odcień. Rzuć wszystko i rusz na wyprawę życia! Który kierunek powinieneś wybrać? [QUIZ] Pytania 1 | 7 Zacznijmy od podstaw. Ulubiona pora roku? Ewa Banaszek i Maciek Sodkiewicz przez cztery lata eksplorowali wschodnie wybrzeża Grenlandii. Pływali tam stalowym jachtem, na którym wcześniej ustanowili rekord świata w żegludze na północ – docierając najdalej w głąb czapy lodowej pokrywającej biegun. Na Grenlandii ich celem było poznanie życia Inuitów w tych najbardziej oddalonych od cywilizacji osadach. Okazuje się, że z tą cywilizacją to nie do końca jest tak, że jej tam nie ma. Między innymi o tym porozmawialiśmy z Maćkiem, którego Inuici dopuścili do pomocy przy dzieleniu mięsa z upolowanego polarny© Maciej SodkiewiczŻycie na GrenlandiiGdy wyobrazimy sobie globus i pomyślimy o Arktyce, mogłoby się wydawać, że jest ona na samej górze i wszystko inne jest na południe stamtąd. Co zatem znaczy wschód Grenlandii?Grenlandia wschodnia to po prostu wschodnie wybrzeże tej wyspy. To jest fenomen. Nawet wikingowie, odkrywając Grenlandię, kolonizując te rejony, opłynęli wyspę od południa i wylądowali na zachodnim wybrzeżu. Klimat na zachodzie jest bardziej przyjazny – jest tam mniej lodu, więcej traw, więcej przestrzeni lądowej wolnej od lodu. Natomiast wschodnie wybrzeże Grenlandii, poprzez układ geograficzny, prądów morskich, klimatu, jest skute lodem przez 10 miesięcy w roku i niedostępne dla jakiegokolwiek transportu statkowego. Nie da się tam dotrzeć. Tworzy się pokrywa lodowa sięgająca nawet na 90-100 NM (mil morskich) od wybrzeża, czyli 180 km litego lodu, albo gęstego paku lodowego, przez który nawet statek się nie przebije. I przez to, to wybrzeże jest bardzo sterylne, niezmienione, jeszcze niezepsute przez turystykę. Nie ma tam hoteli, restauracji, ani knajp – a ludzi żyje tam bardzo niewielu. Cała populacja wschodniego wybrzeża Grenlandii to raptem 3000 wieloryby poluje się motorówkami© Ewa BanaszekDlaczego eksplorowaliście te tereny aż cztery lata?Postawiliśmy sobie taki cel, żeby dotrzeć do wszystkich osad ludzkich aktualnie zamieszkałych. Nie da się tego zrobić w trakcie jednego rejsu, bo nie zawsze warunki lodowe pozwalają dotrzeć we wszystkie miejsca. W pierwszym roku byliśmy na rekonesansie. Udało nam się dotrzeć do paru osad i dowiedzieć się, a to, że za tymi zwałami lodu jest osada, która ma 80 osób albo, że tam gdzieś jeszcze jest letni obóz myśliwych. Każda kolejna wyprawa poszerza horyzonty, daje wizję tego, że są jeszcze miejsca, gdzie można pogłębić eksplorację żeglarską. Dlatego to zajęło aż cztery niedźwiedzia© Ewa BanaszekJak jest z docieraniem tam cywilizacji? Jak to wygląda?Grenlandia jest terytorium autonomicznym Danii. Rządowi bardzo zależy na tym, by ten teren pozostał częścią Danii, żeby Inuici stamtąd nie wyjeżdżali. Żyją z zasiłków socjalnych i dostają socjalne domy budowane trochę na modłę skandynawską - ogrzewane w środku, z większością cywilizacyjnych udogodnień. To nie są igloo, namioty, ziemianki czy wigwamy, tylko normalne współczesne budynki. Choć nie do końca – nie ma na przykład wodociągów czy kanalizacji. Woda pitna jest w jednym miejscu na osadę, żeby nie zamarzała - codziennie trzeba sobie ją przynieść. Tak samo nie da się zrobić kanalizacji działającej przy mrozie rzędu -40 stopni Celsjusza. Odpływ ze zlewu to kolanko i rura wychodząca za dom, ścieki leją się po kamieniach i w naturalny sposób trafiają do morza. Grenlandczycy mają współczesne quady na lato czy skutery śnieżne na zimę, żeby się przemieszczać, ale dalej korzystają z psich zaprzęgów. Jest tam zasięg telefonii, działa internet. Mam tam przyjaciół, z którymi utrzymujemy kontakt - choć nie bezproblemowy. W najmniejszej z tamtejszych osad, Tiniteqilaaq, gdzie żyje 78 mieszkańców, przez trzy dni jest zasięg, ale potem przez półtora tygodnia go nie ma. Przyzwyczaiłem się, że jak się odzywam do Chiho, która jest pół-Inuitką, pół-Japonką, to odpowiedź przychodzi po dwóch, albo trzech tygodniach. Czasami idzie pod sklep, gdzie jest lepszy zasięg, żeby ściągnąć pocztę, a dwa tygodnie później wraca tam, żeby wysłać wiadomości, na które odpowiedziała w przypływa dwa razy do roku© Ewa BanaszekJak najdalej na północ© Maciej SodkiewiczTo znaczy, że ludzie nie żyją tam już jak dawniej?I tak i nie. Z jednej strony w każdej osadzie jest sklep - połączony z olbrzymim magazynem. Ale z drugiej strony dostawy do tego magazynu docierają raptem dwa razy w roku. Pierwszy transport przypływa w sierpniu, bo dopiero wtedy lody puszczają, a drugi – we wrześniu. Od września do następnego sierpnia trzeba się liczyć z tym, że nie przypłynie nic. W takiej osadzie są oczywiście i rodziny z małymi dziećmi. Jeśli w transporcie jesiennym nie przyjadą pampersy i mleko w proszku, przez dziesięć miesięcy nie będzie jak przewinąć i nakarmić dzieci. Kilaka lat temu rzeczywiście tak się zdarzyło i matki chciały po prostu rozszarpać zapominalskich marynarzy, bo nie miały w co dzieci przewinąć...Trzeba polować, żeby przeżyć© Ewa BanaszekMy mamy wielki problem, bo nam zamknęli sklepy na dwie niedziele w miesiącu. A teraz wyobraźmy sobie, że zaopatrzenia w naszym sklepie nie będzie ani za tydzień, ani za dwa… Kiedy zapytaliśmy, dlaczego w tej osadzie mieszka tylko 78 osób, odpowiedzieli, że okolica nie wykarmi więcej. Mimo że są dostawy, nie zdarzyło się, żeby jedzenia wystarczyło do wiosny. Myśliwi i tak muszą polować, bo na przednówku zawsze brakuje. Dlatego głównym wyposażeniem każdego domu jest wielka, skrzyniowa zamrażarka, w której trzeba zgromadzić tyle mięsa, żeby przetrwać, kiedy żywność w sklepie się klimatyczne nie są łatwo zauważalne© Maciej SodkiewiczPolowanie na wielorybyPolują, a wy braliście udział w takim polowaniu?Mieliśmy okazję obserwować polowanie z wody. Nie zabiorą Europejczyka na polowanie, bo my poruszamy się jak słonie – głośno, hałaśliwie, gadamy. Myśliwy musi być cichy i skupiony, żeby podejść zwierzynę – tego biały człowiek nie potrafi. Ale włócząc się po fiordach, któregoś razu trafiliśmy na polowanie na wieloryby. Na wodzie pojawiły się minke whale’e. Widzieliśmy jak małymi motoróweczkami zaganiają takiego wieloryba i jak rzucają w niego harpunem, a potem wiążą i w kilka łódek holują do osady. Obserwowaliśmy to wszystko starając się nie przeszkadzać, z dużej polowaniu© Ewa BanaszekNatomiast udało mi się uczestniczyć w wyciąganiu takiego wieloryba na plażę i ćwiartowaniu go, a potem w dzieleniu mięsa pomiędzy rodziny tych, którzy brali udział w polowaniu. To mocno niecodzienny widok. Chodziłem po osadzie i trafiłem na myśliwych mocujących się z cielskiem wieloryba, żeby wyciągnąć je na brzeg. W pierwszej chwili byłem intruzem, jak zobaczyli aparat, zaraz mówili „no photo, no photo” - mają złe doświadczenia z białymi, którzy najpierw nagrywają, fotografują, a potem robią wielki skandal z tego, że tamci polują na wieloryby. A dogadać się nie jest prosto, bo prawie nikt tam nie mówi po angielsku. Posługują się dialektem wschodniogrenlandzkim, oficjalny język to zachodniogrenlandzki, a duński to już jest dla nich język obcy. To pomyślmy, ile osób w Polsce, zwłaszcza na prowincji, mówi w trzech językach? I u nich tak samo jest z angielskim – to wieloryba© Maciej SodkiewiczPotem się okazało, że moje ręce jednak by się przydały, żeby obrócić tego wieloryba. I wtedy znaleźli jednego, który zna parę słówek po angielsku – żeby się ze mną jakoś porozumieć. Ja oczywiście – że chętnie pomogę. On mi tłumaczył, że się ubrudzę, że jest krew... Więc podszedłem do brzegu, umyłem ręce w zimnej wodzie, i mówię zobacz, mi zimna woda nie przeszkadza. Na jachcie nie mamy też ciepłej, więc jesteśmy trochę zahartowani i przyzwyczajeni do spartańskich warunków. Od słowa do słowa w końcu przekonali się. Zrobili dwa nacięcia w skórze wieloryba, które stanowiły uchwyty na ręce, dzięki czemu można było go odwrócić na drugą odnawialne?© Ewa BanaszekNa końcu za mój wkład dostaliśmy prezent - wór mięsa, chyba z osiem kilo najlepszego kawałka wyciętego z okolic kręgosłupa. Stekowe mięso, piękne, konsystencją bardzo przypominające wołowinę. Protestowałem, że to rzadkie mięso, pytałem: nie szkoda ci? A on mówi: słuchaj, ty masz na łódce ludzi. Jak ja ci nie dam tego mięsa, to ty pójdziesz do sklepu i kupisz - na przykład kurczaka. Wieloryba to ja sobie złowię drugiego. A jak ty mi wykupisz kurczaka, to moja rodzina do wiosny nie będzie miała kurczaków - więc ja ci wolę oddać wieloryba. Grenlandczycy mają inną perspektywę. Sklep traktują jako dobro nieodnawialne, a wieloryb – czy cokolwiek co upolują – to dla nich zasób wieloryb jest łatwiej dostępny niż kurczak© Karolina BochenekJednocześnie ich prawo zwyczajowe budzi mój ogromny szacunek. Wieloryb jest własnością myśliwych tylko przez pierwsze 24 godziny. Jeżeli będzie za duży, albo nie zdążą go podzielić, potem może przyjść dowolna osoba z osady i wyciąć sobie jakąś jego część. Chodzi o to, żeby nic się nie zmarnowało – po dwóch dniach zostaje szkielet i fiszbiny. Nie zdarzają się sytuacje, jakie widziałem, kiedy spotkałem norweski kuter wielorybniczy. Okazało się, że Norwedzy łowią na potrzeby Japończyków. Łapią wieloryba, a Japończyk wybiera sobie niektóre fragmenty i wysyła do Japonii na jakieś sushi – resztę wyrzucają do morza. I dopiero to jest paskudne. Skoro wieloryby są rzadkie, to przynajmniej jak najmniej powinno się marnować, drodze na północ© Karolina BochenekGóry lodowe przybierają niesamowite kształty© Maciej SodkiewiczCzy cztery lata to jest dostateczny czas, żeby zauważyć wyraźne zmiany spowodowane ociepleniem klimatu?Z punktu widzenia Inuity, żeglarza czy nawet dużego statku, który ma tam przypłynąć, sytuacja lodowa nie zmienia się tak bardzo. To, czy pokrywa lodu ma cztery metry grubości, czy trzy i pół, nie robi różnicy. Wystarczy żeby lodu było 20 czy 30 centymetrów, a statek z zaopatrzeniem już nie przepłynie. Podczas pierwszych wypraw w ramach naszego projektu Lodowe Krainy, chcieliśmy ustanowić rekordu świata w żegludze jachtem sportowym na północ bez zimowania w lodzie. To nam się udało w 2015 roku na północ od Spitsbergenu, już w zasadzie w rosyjskiej Arktyce. Przekonaliśmy się wtedy, że globalne pomiary robione przez naukowców, a sytuacja lodowa w danym miejscu – to dwa odrębne światy. Naukowcy mówią, że lodu w Arktyce jest mniej, że jest on cieńszy. Ale przez to łatwiej spływa z prądami na południe i dostępność żeglugowa fiordów Wschodniej Grenlandii wcale się nie poprawia. Nie ma takich zmian, które by było widać gołym na Grenlandii© Maciej SodkiewiczMnie na Grenlandii uderzyła inna sprawa. Najdalej położona na północ osada to Ittoqqortoormiit - Grenlandczycy już tak mają, że lubią sobie swoje głoski podwoić, albo potroić, więc nazwa jak się ją czyta jest strasznie długa. Jak byłem tam pierwszy raz, liczyła 500 osób. W tej chwili jest już tylko 370 mieszkańców. A było to między 2014 a 2017, akurat przez dwa sezony tam nie byłem. Wracasz po trzech latach i okazuje się, że jest o jedną czwartą ludzi mniej – to już widać. Część wyjeżdża do Danii, czy na zachodnie wybrzeże i już nie chce wracać, ale też co roku jest kilka samobójstw, bo ludzie nie radzą sobie z depresją. Jak się z nimi rozmawia, okazuje się, że dużą rolę niestety odgrywa internet. Starczy sięgnąć po smartfona, żeby zobaczyć, jak żyją rówieśnicy w Kopenhadze, gdzie są zawsze pełne sklepy, dyskoteki, praca, gdzie tak łatwo podróżować... A na Grenlandii tak naprawdę nie ma nic, beznadzieja. To powoduje depresję. A w miejscu, gdzie o sztucer łatwiej niż o kurczaka – nie mówiąc o psychoterapeucie - co jakiś czas ktoś odbiera sobie widok. Czy mając go na co dzień nie znudzi się za bardzo?© Maciej Sodkiewicz PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji * - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów. Jest to konspekt zajęć z kształcenia zintegrowanego, które przeprowadziłam z uczniami klasy IIII. Treści oparte są na lekturze "Anaruk, chłopiec z Grenlandii" Cz. Centkiewicza. Zajęcia dostarczyły uczniom ciekawych informacji o Grenlandii oraz wyzwoliły ich inwencję twórczą. Uczestniczyli w nich rodzice, którzy wyrazili zadowalającą Wyprawa na GrenlandięCzas trwania: 45 zna treść lektury Cz. Centkiewicza „Anaruk, chłopiec z Grenlandii”, rozumie samodzielnie czytany tekst,Umiejętności: stosuje zdobytą wiedzę w praktyce, potrafi poprawnie układać zdania z rozsypani wyrazowej i alfabetyczno- -sylabowej, uzasadnia własne zdanie, odwołując się do treści lektury, wskazuje na mapie i globusie wyspę i państwo, określa położenie, wykazuje zainteresowanie życiem ludzi w innych krajach,Postawy: efektywnie współdziała w zespole, szanuje zdanie innych, słucha w skupieniu utworu rozmowa dydaktyczna, informacja zwrotna, metoda tekstu przewod- niego, metoda pracy we współpracy, pokaz połączony z przeżyciem, ćwiczenia przedmiotowe, zabawy dydaktyczne, DYDAKTYCZNE: krzyżówki tematyczne, rozsypanka alfabetyczno- - sylabowa, rozsypanka wyrazowa, mapa, globus, egzemplarze lek- tury, karta pracy indywidualnej, Encyklopedia, tekst źródłowy, taś- ma z nagraniem muzyki, tekst z lukami, plansza tematyczna, narzę- dzia ewaluacyjne „kryształki lodu”.TREŚCI LEKCJI OKREŚLONE W OPARCIU O PODSTAWĘ PROGRAMO-WĄ: 8 – obrazy z życia dzieci w innych krajach, 11 – swobodne i spontaniczne wypowiedzi uczniów, 15 – uważne słuchanie wypowiedzi innych, 19 – czytanie ciche ze zrozumieniem, 24 – pisanie z wykorzystaniem elementarnych zasad pisowni, 52 – percepcja muzyki i utworów ZAJĘCIA: Wprowadzenie – ułożenie na tablicy hasła z rozsypanki alfabetyczno– sy- labowej: WYPRAWA NA GRENLANDIĘ. Ustalenie i zapisanie podstawowych informacji o lekturze: autor, tytuł, główny bohater, postacie drugoplanowe. Uzupełnienia zdania z lukami – Lektury s. 69„Anaruk, chłopiec z Grenlandii” to wspomnienia ……………… i …………….., Czesława Centkiewicz z jego wyprawy na Grenlandię. Prezentacja innych książek A. Cz. Centkiewiczów zgromadzonych na wy- stawce klasowej. Odczytanie krótkiej noty biograficznej z uczniów na dwie grupy – losowanie „kryształków lodu” parzystych i nieparzystych. Rozwiązanie krzyżówki tematycznej z hasłem: I grupa – Anaruk II grupa – GrenlandiaUzupełnienie hasłem zdań:I grupa – Anaruk to główny bohater naszej grupa – Grenlandia to wyspa śniegu i obu grup prezentują wyniki pracy grupowej. Scenki dramowe I grupa – Jesteś Anarukiem. Przedstaw się i zaproś nas do siebie w odwiedziny. II grupa – Jesteś pracownikiem Biura Podróży „Zorza”. Zachęć nas do wyprawy na Grenlandię. Określenie położenia Grenlandii na mapie świata i na globusie. Ustalenie wniosku, że Grenlandia, pomimo swojego położenia, jest częścią Danii. Ułożenie zdań z rozsypani wyrazowej: I grupa – Anaruk to mały Eskimosek. II grupa – Ma okrągłą buzię i czerwony prezentują rozwiązania. Ćwiczenia rytmiczne: I grupa wyklaskuje zdanie w rytmie ćwierćnut. II grupa wytupuje zdanie w rytmie ósemek. Obie grupy układają dowolną melodię do swoich zdań i prezentują indywidualnie lub grupowo. Ciche czytanie ze zrozumieniem tekstu „Grenlandia” przez uczniów – Ka- rta pracy indywidualnej. Sprawdzenie rozumienia tekstu poprzez test wyboru prawidłowej odpowiedzi (załącznik). Sprawdzenie poprawności wykonania zadania poprzez głośne odczytanie pytań i wybranych odpowiedzi przez uczniów. Wysłuchanie utworu muzycznego „W lodowej krainie” z taśmy magneto- fonowej. Wypowiedzi uczniów na temat życia Eskimosów na podstawie lektury ukierunkowane pytaniami nauczyciela: Gdzie mieszkają Eskimosi i jak budują swoje „domy”? Jak ubierają się Eskimosi? Czym głównie odżywiają się? Na jakie zwierzęta polują myśliwi na Grenlandii? Co jest największym zagrożeniem dla ludzi? Czy Eskimosi są dobrymi matematykami, jak liczą? W jaki sposób witają się Eskimosi? Czy mali Eskimosi chodzą do szkoły, kto zajmuje się ich nauką i czego uczą się? Głośne odczytanie przez ucznia tekstu źródłowego „Życie mieszkańców Grenlandii dziś”. Życie wielu mieszkańców Grenlandii różni się dziś od tego, które przedstawił znany pisarz i podróżnik – Czesław Centkiewicz. Eskimosi mieszkają w normalnych domach i robią zakupy w sklepach. Polują za pomocą nowoczesnego sprzętu. Zajmują się nie tylko myślistwem i rybołówstwem, ale także turystyką. Prowadzą hotele, pokazują przybyszom swój kraj, sprzedają rzeźby i rysunki. Eskimoskie dzieci chodzą do szkoły, uczą się i zdobywają zawody, jak inni ludzie na świecie. Nie zmienił się jednak krajobraz tej wyspy. Klimat jest nadal taki surowy, jak opisał autor. Grenlandia pozostał lodową i śnieżną krainą. Swobodne wypowiedzi uczniów w związku z tekstem. Sformułowanie wniosku. Zadanie pracy domowej – Zaprojektuj strój dla Eskimosa – Karta pracy ucznia 76. Ewaluacja zajęć – samoocena uczniów: wrzucenie „kryształka lodu” do pudełek z napisem: bardzo dobrze dobrze postaram Bogumiła Karwowskanauczycielka Szkoły Podstawowej im. St. Palczewskiego w DrygałachUmieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: X Zarejestruj się lub zaloguj, aby mieć pełny dostępdo serwisu edukacyjnego. zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka

grenlandia informacje dla dzieci