🌔 Książe Karol W Młodości
Królowa Elżbieta nie żyje. Książę Karol wstąpi na tron jako król Karol III. Tutaj z Camillą opuszczają kaplicę św. Jerzego w Windsorze po ceremonii ślubnej, 09.04.2005 r.
Książe Karol urodził się 14 listopada 1948 roku w Pałacu Buckingham. W 1952 roku zmarł jego dziadek, król Jerzy VI, a jego matka, 25-letnia Elżbieta, wstąpiła na tron. Jako książę Walii Karol jest pierwszą osobą w linii sukcesyjnej do brytyjskiej korony.
Coraz częściej mówi się jednak, że książę Karol może zrezygnować z tego przywileju na rzecz syna, księcia Williama - i w ten sposób spełnić wolę ogółu, który nie przepada za pierworodnym synem Elżbiety II, zarzucając mu m.in. nudziarstwo, a nawet to, że przyczynił się do śmierci pierwszej żony!
Książę Karol przyjechał w towarzystwie sióstr swojej byłej żony, Lady Sarah McCorquodale i Lady Jane Fellowes. Prezydent Chirac czekał przy wejściu do szpitala z 12-osobową strażą
Brytyjski książe Karol postrzegany jest jako stateczny mężczyzna w średnim wieku. Ubrany adekwatnie do sytuacji, świecący przykładem, zawsze wie jak się zachować.
Książę Karol w Polsce łamał zasady protokołu. W najbliższym czasie król Karol III nie planuje wizyty w Polsce, jednak gdy był jeszcze następcą brytyjskiego tronu, czterokrotnie zawitał
Karol chorował w młodości, potem łamał kości Rodzina królewska pilnie strzeże swoich tajemnic. Niewiele więc oficjalnie wiadomo o perypetiach zdrowotnych jej członków. Jeśli chodzi o następcę brytyjskiego tronu, to w młodości dwa razy był hospitalizowany. Jako 15-latego trafił do szpitala z powodu zapalenia płuc. Książę
Po 70 latach książę Karol stał się królem Karolem III. Nowy monarcha Wielkiej Brytanii wydał pierwsze oświadczenie. Nowy król Wielkiej Brytanii będzie nosił imię Karol III - potwierdził w czwartek dwór królewski. 73-letni król Karol III jest najstarszym monarchą, jaki kiedykolwiek wstępował na brytyjski bądź angielski tron.
Diana (księżna Walii) Herb Diany Frances Spencer (do 1981). Diana Frances Spencer (ur. 1 lipca 1961 w Sandringham, zm. 31 sierpnia 1997 w Paryżu) – członkini brytyjskiej rodziny królewskiej, pierwsza żona Karola III, króla Wielkiej Brytanii, syna królowej Wielkiej Brytanii Elżbiety II i Filipa, księcia Edynburga.
Widać to na wielu wspólnych fotografiach – księżna Diana i jej mąż, książę Karol, byli tego samego wzrostu, oboje mierzyli około 178 centymetrów. Diana była dość wysoką kobietą. Dopiero po uświadomieniu sobie tego faktu, zaczniemy zauważać, że na wielu oficjalnych zdjęciach pary – portretach, fotografiach ślubnych czy
Lucjan Bonaparte. Lucjan Bonaparte, Lucien Bonaparte fr: lyciɛ̃ bonapaʀt (ur. 21 maja 1775 w Ajaccio, zm. 29 czerwca 1840 w Viterbo ), książę rzymski, książę Canino i Musignano. Brat Józefa – krótkotrwałego króla Neapolu, późniejszego króla Hiszpanii, Napoleona I – cesarza Francuzów, Ludwika – króla Holandii i Hieronima
Lato 1971 roku. 22-letni książę Karol poznaje 24-letnią Camillę Rosemary Shand. Do dziś mówi się, że para poznała się na meczu polo w Windsorze, ale według autoryzowanej biografii księcia w rzeczywistości prezentacji tej dwójki dokonała ich wspólna przyjaciółka Lucia Santa Cruz, córka chilijskiego ambasadora w Wielkiej Brytanii.
gpoPM4y. Miała słabość do mężczyzn zajmujących się końmi Królowa Elżbieta II i książę Filip byli małżeństwem niemal 74 lata, dopóki nie zakończyła go śmierć księcia. Dla monarchini była to miłość od pierwszego wejrzenia. Już jako trzynastolatka nie widziała świata poza swoim ukochanym. Wtedy też postanowiła, że przystojny oficer zostanie jej mężem. Kilka lat po tym, gdy wzięli ślub Elżbieta została królową Wielkiej Brytanii. Od tego momentu ich małżeństwo nie wyglądało już tak samo... Wprost mówi się o tym, że książę Edynburga zdradzał królową i nie pozostawał obojętny na urodę znanych kobiet. Mało kto jednak wie o tym, że monarchini przez lata miała u swojego boku mężczyzn, którzy byli gotowi zrobić dla niej wszystko. Królowa miała słabość do... nadwornych koniuszy. Jak poprawnie należy przywitać się z królową? Nawet Kate i Meghan miały z tym problem! Romanse Elżbiety II - kim był kochanek Elżbiety II? Dla niej to była miłość od pierwszego wejrzenia. Przystojnego młodego oficera poznała, mając zaledwie trzynaście lat. Początki jednak nie były łatwe. Choć książę Filip miał temperament, niebanalną urodę i specyficzne poczucie humoru, to brakowało mu odpowiedniego pochodzenia, nie miał wykształcenia i zdaniem wielu, miał zbyt bliskie relacje z nazistami. Wielokrotnie oskarżano go o zdrady i romanse z arystokratkami. Listy do niedoświadczonej w romansowaniu (wówczas jeszcze) księżniczki Elżbiety mu nie wystarczały. Chętnie spędzał czas w towarzystwie starszych i nieco dojrzalszych dam. Szybko sprawił, że zaczęła mieć wątpliwości dotyczące tego, czy jest jej wierny. Pierwsze kłopoty zaczęły się jeszcze w 1956 roku. Zobacz: Książę Karol złożył hołd księciu Filipowi. Padły wyjątkowo poruszające słowa... W 1956 roku podczas podróży do Australii, książę Filip otwierał Letnie Igrzyska Olimpijskie. Przy okazji odwiedził Gambię, Wyspy Galapagos i Falklandy i używał życia do woli – razem z kolegami tańczyli całe noce, strzelali do krokodyli i w każdym porcie zapraszali na pokład piękne kobiety. Po powrocie Filipa do Anglii gazety szydziły, że książę jedynie odwiedza swój kraj. Wraz z kumplem Mikiem Parkerem często bywali także na dekadenckich imprezach u fotografa Baona Nahuma, podczas których, jak pisze Marek Rybarczyk w swojej książce Tajemnice Windsorów: „gości obsługiwały kelnerki ubrane tylko w fartuszki, a po przyjęciu można było eksperymentować z seksem w kajdankach lub sadomaso. Podobno podczas jednego z takich szalonych przyjęć lat 60. książę Filip wystąpił w fartuszku w roli półnagiego kelnera”. Nic dziwnego, że z każdą nową informacją o romansach i zdradach księcia Filipa, królowa jeszcze bardziej poświęcała się obowiązkom. Im bardziej on się od niej odsuwał, tym bardziej ona zaczynała zamykać się w służbie państwu. Nie od dziś mówi się, że od lat żyli w smutnym pozbawionym miłości małżeństwie. Wciąż łączyła ich jednak przyjaźń i podobne poczucie humoru. Jak pisał jeden z historyków, ich małżeństwo wciąż trwało, bo „tylko on widział w królowej człowieka”. Romanse królowej Elżbiety II - Patrick Plunket Od czasu koronacji w 1953 roku królowa sprawia wrażenie osoby nad wiek poważnej, natchnionej niemal boską misją. O ewentualnych romansach Elżbiety II wiadomo niewiele. Pomimo licznych zdrad męża i jego obojętności oraz ogromnego poświęcenia służbie monarchii udało się jej ocalić skrawki życia osobistego. Ponoć królowa miała bliską relację z dworskim koniuszym, Patrickiem Plunketem. Był nie tylko jej doradcą, ale także przyjacielem i powiernikiem sekretów. Służbę na królewskim dworze rozpoczął w 1948 roku jeszcze jako adiutant króla Jerzego VI. Podobno już od pierwszego spotkania, Elżbieta II nie miała wątpliwości, że odnalazła bratnią duszę. Gdy wstąpiła na tron w 1952 roku zatrzymała go na stanowisku. Dwa lata później baron Patrick Plunkett awansował i stał się wiceochmistrzem dworu. Przez dobre dwadzieścia lat często odbywali konne przejażdżki. To on namówił królową, by wyszła poza obrane przez siebie schematy, opuściła mury pałacu i zobaczyła jak żyją zwykli ludzie. Poniedziałek stał się dla nich dniem sekretnych wypadów - do kina, teatru czy na kolację. Choć oboje pozwalali sobie na szalone wypady, nie zapominali o tym, by nie narażać królowej na niebezpieczeństwo. Dlatego w każdej miejsce udawali się Range Roverem monarchini. Ta na czas jazdy osłaniała twarz kołnierzem płaszcza bądź szalem, co uniemożliwiało fanom jej rozpoznanie. Patricka często zapraszano na prywatne przyjęcia rodziny królewskiej, ponieważ miał niezwykłe poczucie humoru i nawet w najtrudniejszej sytuacji potrafił rozśmieszyć królową. Wyzwał w niej spontaniczność, co niewielu się udawało. Królowa doceniała w nim pogodę ducha, serdeczność i wielkoduszność, które były jej szczególnie potrzebne, gdy dowiadywała się o kolejnych przygodach księcia Filipa. Patrick Plunket do samego końca pozostawał z królową w serdecznych stosunkach. Oficjalnie zawsze zwracał się do niej zgodnie z etykietą „Madam”, ale prywatnie pozwalał sobie na więcej - miał zwyczaj całowania jej w policzek. Tę niebywałą czułość Elżbieta zawsze przyjmowała z zadowoleniem. W 1971 roku Patrick Planket dowiedział się, że ma nowotwór. Przez cztery lata, nieustannie z odwagą i poczuciem humoru opierał się chorobie. Królowa Elżbieta II utrzymywała z nim stały kontakt. Po jego śmierci w 1975 roku nawet nie starała się ukrywać łez… Niektórzy sugerują, że Elżbieta II i Patrick Planket byli kochankami, a inne źródła podają, że Patrick był... gejem. Oficjalnie żadna z tych informacji nie została potwierdzona, wiadomo jednak, że królowa na swój sposób kochała Patricka - był jej oddanym przyjacielem, na którym zawsze mogła polegać. CZYTAJ TEŻ: Książę Filip nie żyje. Mąż królowej Elżbiety II miał 99 lat. Pałac wydał oficjalne oświadczenie Romanse królowej Elżbiety II - Harry Porchester Według zagranicznych źródeł królową Elżbietę II łączyła szczególna więź z lordem Harrym Porchesterem. Porchie, bo tak często zwracała się do niego Elżbieta II, był nadwornym koniuszym, któremu bezgranicznie ufała. Choć publicznie mówił do niej „Wasza Wysokość” to prywatnie pozwalał sobie na przezwisko królowej jeszcze z dzieciństwa „Lilibet”. Ich romans miał mieć miejsce w latach 60., a co niektóre źródła przypominają publikacje, które wówczas się ukazały. Dotyczyły one niebywałego podobieństwa księcia Andrzeja, syna królowej Elżbiety II i właśnie Harry’ego, ulubionego lorda królowej. Oczywiście żadne kompromitujące zdjęcie Elżbiety II i Harry’ego Porchestera, jeśli w ogóle takie istnieją, nigdy nie ujrzały nigdy światła dziennego. A przynajmniej oficjalnie nic o tym nie wiadomo. Wszystko bowiem dzieje się według zasady wyznawanej przez rodzinę królewską Wielkiej Brytanii, że „grzechem nie są czyny moralnie naganne, tylko nieostrożność sprawiająca, że dowiaduje się o nich świat”. CZYTAJ TEŻ: Książę Filip i królowa Elżbieta II byli małżeństwem 74 lata. Ich miłość przetrwała największe burze Źródła: Sally Redell Smith Elżbieta II Portret monarchini; Marek Rybarczyk Elżbieta II. O czym nie mówi królowa; Ingrid Seward Mój mąż i ja, Marek Rybarczyk Tajemnice Windsorów. 1/5 Copyright @Getty Images 1/5 Małżeństwo królowej Elżbiety II i księcia Filipa trwało nieprzerwanie od 74 lat. Aż do teraz... 99-latek zmarł. 2/5 Copyright @East News 2/5 Nie od dziś wiadomo, że książę Filip zdradzał królową. O jego partnerkach pisano wielokrotnie, a biografowie piszą wprost, że nie pozostawał obojętny na urodę znanych kobiet. Mówiono, że Elżbieta II w pełni poświęciła się wówczas służbie państwu. 3/5 Copyright @Getty Images 3/5 Niewielu jednak wie, że u swego boku przez lata miała mężczyzn, którzy gotowi byli zrobić dla niej wszystko. Królowa Elżbieta II miała słabość do nadwornych koniuszów... 4/5 Copyright @East News 4/5 Mimo to żaden skandal z jej udziałem nie ujrzał światła dziennego! 5/5 Copyright @Facebook @royal family 5/5 Wszystko bowiem dzieje się według zasady wyznawanej przez rodzinę królewską Wielkiej Brytanii, że „grzechem nie są czyny moralnie naganne, tylko nieostrożność sprawiająca, że dowiaduje się o nich świat”
Oglądając zdjęcia księcia Karola sprzed lat można zauważyć jego ogromne podobieństwo do księcia Harry’ego. Są prawie identyczni! Porównajcie ich zdjęcia i sami oceńcie. Harry bardzo się zmienił Niedawno pojawiło się w sieci zdjęcie księcia Filipa z brodą. Podobieństwo między dziadkiem i wnukiem Harry’m było niesamowite. Teraz, dzięki niektórym zdjęciom księcia Karola z 1976 roku stało się jasne, że Harry jest także podobny do taty. Książę wyrósł na prawdziwego mężczyznę, a niedawno był jeszcze słodkim chłopcem… Broda księcia Harry’ego to obecnie jego znak rozpoznawczy. Taką samą nosił kiedyś książę Karol. To właśnie wtedy wyglądał zaskakująco podobnie jak jego syn, książę Harry. Twitter Książę Harry to kopia ojca? Książę Karol nigdy nie pokazywał się oficjalnie z brodą. Przypadkowo wypłynęło jego prywatne zdjęcie z 1976 roku, na którym ma zarost. Fotografia ukazuje niebywałe podobieństwo obu mężczyzn. Pinteres Fani rodziny królewskiej z całego świata oszaleli na punkcie tego porównania ojca z synem. Szczególnie, że wciąż pojawiają się plotki, że Harry nie jest biologicznym synem Karola. Happy 70th birthday to HRH The Prince of Wales. — Clarence House (@ClarenceHouse) November 14, 2018 Harry odchodzi z dworu królewskiego O Harrym i bez tego jest ostatnio głośno. Wszystko dlatego, że wraz z żoną zdecydowali iż będą prowadzić normalne życie i przeniosą się do Kanady. Podobno właśnie tam jego żona chce rozwijać swoją karierę aktorską. Opinia publiczna jest w szoku, tak jak sama królowa, która podobno dowiedziała się o decyzji wnuka z mediów. Książę Karol oświadczył iż wraz z odejściem z rodziny królewskiej, młodzi pożegnają się również z pieniędzmi jakie dostawali za pełnienie swoich urzędów. Książę Harry jest tego świadomy, ale chce sam utrzymać swoją rodzinę: Zamierzamy zrezygnować z pełnienia ważnych ról w ramach rodziny królewskiej i pracować, by stać się niezależni finansowo. Co sądzicie o ostatnich zawirowaniach na dworze królewskim? Czy uważacie, że Harry jest bardzo podobny do Karola? Źródła: Instagram (miniatura wpisu), Pinteres
Przypominamy najważniejsze wydarzenia z życia Karola Wojtyły przed jego wyborem na Stolicę Piotrową – od urodzin 18 maja 1920 do konklawe, które rozpoczęło się 14 października 1978 maja 1920 W Wadowicach urodził się Karol Józef Wojtyła, syn Karola i Emilii z Kaczorowskich. Ojciec, oficer w austriackiej administracji wojskowej, po odzyskaniu niepodległości przez Polskę służył w stopniu porucznika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień. 20 czerwca 1920 Ochrzczony w kościele parafialnym w Wadowicach przez ks. Franciszka Żaka. Wrzesień 1924 Starszy brat Karola – Edmund opuszcza dom rodzinny udając się na studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. 15 września 1926 Karol rozpoczyna naukę w szkole podstawowej. 13 kwietnia 1929 Umiera matka Karola, Emilia z Kaczorowskich Wojtyłowa. Maj 1929 Przyjmuje pierwszą Komunię świętą. Wrzesień 1930 Przechodzi do I Gimnazjum Męskiego im. Marcina Wadowity o profilu klasycznym. 5 grudnia 1932 Starszy brat Karola, Edmund Wojtyła, lekarz szpitala w Bielsku umiera w wieku 26 lat, po zarażeniu szkarlatyną od pacjentki. Jesień 1934 Karol zaczyna występować w miejscowych przedstawieniach teatralnych. Luty 1936 Rozpoczyna intensywną współpracę z polonistą, awangardowym reżyserem teatralnym Mieczysławem Kotlarczykiem, późniejszym twórcą Teatru Rapsodycznego. 6 maja 1938 Książe metropolita Adam Stefan Sapieha wizytuje gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Maj 1938 Karol przyjmuje sakrament bierzmowania. 14 maja 1938 Przystępuje do egzaminu dojrzałości. Na maturze zdaje: religię, język polski, język łaciński, język grecki. Ze wszystkich przedmiotów uzyskał oceny bardzo dobre. Sierpień 1938 Wraz z ojcem przenosi się do Krakowa, gdzie rozpoczyna studia polonistyki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wiosna 1939 Powstaje pierwszy tomik poezji Karola Wojtyły pt. „Psałterz Dawidów/Księga Słowiańska/”, znany również jako „Renesansowy psałterz”. Lipiec 1939 Przechodzi szkolenie wojskowe w Społecznym Obozie Legii Akademickiej w Ożomili koło Sądowej Wiszni (dziś w granicach Ukrainy) niedaleko Przemyśla. 1 września 1939 Wybuch drugiej wojny światowej. 6 listopada 1939 184 profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego zostaje aresztowanych i wywiezionych do Sachsenhausen. Karol Wojtyła rozpoczyna konspiracyjne studia i działalność w podziemnym ruchu oporu. Bierze udział w przygotowaniach i wystawieniach nielegalnego teatru. 28 grudnia 1939 W liście do Mieczysława Kotlarczyka informuje przyjaciela o ukończeniu poematu dramatycznego „Dawid”. Luty 1940 W salezjańskiej parafii na Dębnikach poznaje Jana Tyranowskiego, który wprowadza go do młodzieżowego Koła Żywego Różańca oraz w świat dzieł hiszpańskich mistyków, św. Jana od Krzyża. Wiosna – lato 1940 Powstają dramaty „Hiob” oraz „Jeremiasz”. Wrzesień 1940 Karol Wojtyła rozpoczyna pracę fizyczną jako robotnik w kamieniołomie na Zakrzówku a później fabryce sody kaustycznej Solvay, by uchronić się przed wyjazdem na przymusowe roboty do Niemiec. 18 lutego 1941 Umiera ojciec, Karol Wojtyła senior, pochowany 22 lutego na cmentarzu wojskowym na Rakowicach. 23 maja 1941 Gestapo aresztuje 11 księży salezjanów z Dębnik i działalność duszpasterska parafii spoczywa na przewodnikach duchowych Kół Żywego Różańca. 22 sierpnia 1941 Mieczysław Kotlarczyk zakłada Teatr Żywego Słowa zwany później Teatrem Rapsodycznym. 1 listopada 1941 Wojtyła gra rolę króla Bolesława Śmiałego w pierwszym konspiracyjnym przedstawieniu Teatru Rapsodycznego, „ Królu-Duchu” Słowackiego. Następne premiery to „Hymny” Jana Kasprowicza, „Godzina” Stanisława Wyspiańskiego, wybór poezji C. K. Norwida „Portret artysty”, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, „Samuel Zborowski” Słowackiego. Październik 1942 Wstępuje do konspiracyjnego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczyna studia filozoficzne kontynuując pracę w Solvayu. 19 lutego 1944 Potrącony przez niemiecką ciężarówkę przebywa dwa tygodnie w szpitalu. 6 sierpnia 1944 Abp Adam Stefan Sapieha przenosi seminarium do swojej rezydencji. 9 listopada 1944 Otrzymuje z rąk Księcia Metropolity tonsurę. 18 styczeń 1945 Kończy się niemiecka okupacja Krakowa i wkracza Armia Czerwona. 1 listopada 1946 Karol Wojtyła otrzymuje święcenia kapłańskie z rąk kard. A. S. Sapiehy. 4 listopada 1946 Msza św. prymicyjna na Wawelu. 15 listopada 1946 Wyjeżdża do Rzymu na studia teologiczne. Lato 1947 Podróżuje po Francji, Belgii i Holandii. 19 czerwca 1948 Obrona pracy doktorskiej pt. „Doctrina de fide apud S. Joannem de Cruce” na Papieskim Uniwersytecie Angelicum w Rzymie. Później powrót ze studiów do Polski. 28 lipca 1948 Wojtyła przybywa do Niegowici, pierwszej przydzielonej mu parafii. 16 grudnia 1948 Promocja doktorska na Uniwersytecie Jagiellońskim. 6 marca 1949 Karol Wojtyła publikuje w „Tygodniku Powszechnym” (nr 9/49) swój pierwszy artykuł o ruchu księży-robotników we Francji. 17 sierpnia 1949 Ksiądz Wojtyła zostaje przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie w celu zorganizowania duszpasterstwa akademickiego, które z czasem przyjmuje również formę duszpasterstwa turystycznego. Nazywany przez swoich wychowanków „Wujkiem” organizuje liczne wyprawy górskie, piesze, rowerowe i narciarskie. Zima 1950 Organizuje pierwszy w krakowskiej diecezji kurs przygotowujący narzeczonych do małżeństwa i kończy dramat „Brat naszego Boga”. 13 marca 1950 Inauguruje w kościele św. Floriana pierwsze rekolekcje dla studentów. 7 maja 1950 Ukazuje się cykl poetycki Wojtyły, „Pieśń o blasku wody”, opublikowany pod pseudonimem Andrzej Jawień w „Tygodniku Powszechnym” (nr 19/50). 4 maja 1951 Studencki „chórek” Wojtyły śpiewa po raz pierwszy gregoriańską Missa de Angelis. 23 lipca 1951 W wieku 84 lat umiera książę metropolita krakowski, kard. Adam Sapieha. 1 września 1951 Abp Eugeniusz Baziak udziela księdzu Wojtyle urlopu naukowego na przygotowanie rozprawy habilitacyjnej. Pozostając nadal duszpasterzem akademickim u św. Floriana odprawia Msze święte w kościele św. Katarzyny na krakowskim Kazimierzu, a mieszka przy ul. Kanoniczej 19. 23 sierpnia – 1 września 1953 Pierwsza wyprawa kajakowa „Środowiska” księdza Wojtyły. Październik 1953 Rozpoczyna wykłady z etyki społecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. 30 listopada – 3 grudnia 1953 Rada Wydziału Teologicznego UJ jednogłośnie przyjmuje przedstawioną przez ks. Wojtyłę rozprawę habilitacyjną pt. „Próba opracowania etyki chrześcijańskiej według systemu Maxa Schelera”. Styczeń 1954 Zatwierdzenie habilitacji. Październik 1954 Po zlikwidowaniu Wydziału Teologicznego na UJ prowadzi wykłady dla studentów trzech seminariów (krakowskiego, śląskiego i częstochowskiego). Ks. Wojtyła wykłada dla słuchaczy IV i V roku katolicką etykę społeczną. 12 października 1954 Ksiądz doktor habilitowany Karol Wojtyła zostaje zatrudniony na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim [KUL]. Rok akademicki 1954 – 1955 Prowadzi wykłady na Wydziale Filozoficznym z historii doktryn etycznych na temat „Akt i przeżycie etyczne” (analiza etyki filozoficznej Maxa Schelera, Immanuela Kanta i Tomasza z Akwinu). 19 listopada 1954 Turyście Karolowi Wojtyle zostaje przyznana Odznaka Turystyki Pieszej. 28 – 30 maja 1955 Uczestniczy w międzynarodowym spływie kajakowym na Dunajcu. Rok akademicki 1955 – 1956 Wykłady Wojtyły na KUL-u „Dobro i wartość” (analiza etyki Platona, Arystotelesa, św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu, I. Kanta i M. Schelera). 5 – 10 marca 1956 Głosi u św. Floriana w Krakowie doroczne rekolekcje akademickie. Rok akademicki 1956 – 1957 Wykłady Wojtyły na KUL-u na temat „Zagadnienia normy i szczęścia” (w konfrontacji z etyką filozoficzną Davida Hume’a i Jeremy Banthama). 1 grudnia 1956 Karol Wojtyła otrzymuje stały etat w katedrze etyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i jest oficjalnie zastępca profesora oraz prowadzi seminarium aspiranckie. Rok akademicki 1957 – 1958 Wykłady Wojtyły koncentrują się wokół etyki seksualnej i są kontynuowane w roku akademickim 1958 -1959. Listopad 1957 Poetycki cykl Wojtyły, „Kamieniołom”, opublikowany pod pseudonimem w „Znaku”. Styczeń – kwiecień 1958 Prowadzi w kościele Felicjanek serię konferencji duchowych dla środowiska lekarskiego w Krakowie. Równocześnie kontynuuje druk swojego Elementarza etycznego w „Tygodniku Powszechnym” gdzie pod pseudonimem Andrzej Jawień ukazuje się nowy cykl poezji Wojtyły „Profile Cynerejczyka”. 4 lipca 1958 Ks. Karol Wojtyła jest mianowany przez papieża Piusa XII biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej i zostaje najmłodszym członkiem Episkopatu Polski. 28 września 1958 Konsekracja biskupia Karola Wojtyły w katedrze na Wawelu. 25 stycznia 1959 Papież Jan XXIII zapowiada II Sobór Watykański. 30 grudnia 1959 Bp Wojtyła pisemnie przedstawia komisji przygotowującej Vaticanum Secundum tekst o kryzysie humanizmu. 1960 Wydawnictwo KUL publikuje książkę Karola Wojtyły „Miłość i odpowiedzialość”. Grudzień 1960 Sztuka Wojtyły „Przed sklepem jubilera” opublikowana pod pseudonimem w „Znaku”. Rok akademicki 1960 – 1961 Ostatnie wykłady Wojtyły traktują o „Teorii i metodologii etyki”. 16 czerwca 1962 Po śmierci abpa Eugeniusza Baziaka zostaje wikariuszem kapitulnym, czyli tymczasowym zarządcą archidiecezji krakowskiej. 11 października 1962 Sobór Watykański II zostaje otwarty. 7 listopada 1962 Bp Wojtyła wypowiada się na Soborze na temat reformy liturgicznej. 21 listopada 1962 Zabiera głos w czasie soborowej debaty o Objawieniu. 3 czerwca 1963 Umiera Jan XXIII, a 21 czerwca jego miejsce zajmuje papież Paweł VI. Jesień 1963 Bp Wojtyła włącza się do soborowej debaty o Kościele jako ludzie Bożym. Listopad 1963 Zostaje opublikowany w „Znaku” (nr 11/1963) obszerny poemat Wojtyły „Kościół: Pasterze i źródła”, poetycki zapis z I sesji Soboru. 5 – 15 grudnia 1963 Wojtyła udaje się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej wraz z kilkudziesięcioma innymi uczestnikami Soboru. 30 grudnia 1963 Papież Paweł VI mianuje Karola Wojtyłę arcybiskupem metropolitą krakowskim. 8 marca 1964 Ingres abpa Karola Wojtyły do archikatedry krakowskiej. Marzec 1964 Pierwszy list pasterski abpa Wojtyły podkreśla odpowiedzialność świeckich. Maj 1964 Esej abpa Wojtyły, „Rozważania o ojcostwie”, opublikowany pod pseudonimem w „Znaku”. 25 września 1964 Na III sesji Soboru wypowiada się na temat wolności religijnej. 8 października 1964 Zabiera głos w soborowej debacie na temat powołania świeckich. 21 października 1964 Abp Wojtyła wypowiada się na temat dialogu Kościoła ze światem i konieczności uwzględnienia zróżnicowanej sytuacji wiernych w różnych krajach. 8 grudnia 1964 Wygłasza w kościele Mariackim jedno z wielu swoich sprawozdań dla mieszkańców Krakowa na temat Soboru. Styczeń – kwiecień 1965 Abp Wojtyła pracuje w Ariccia i Rzymie w podkomisji przygotowującej soborowy dokument „O Kościele w świecie współczesnym”. Luty 1965 Abp Wojtyła pisze w „Tygodniku Powszechnym” artykuł: „Sobór a praca teologów”. Kwiecień 1965 W następnym artykule w „Tygodniku Powszechnym” abp Wojtyła podkreśla konieczność spojrzenia na Sobór „od wewnątrz”. 7 maja 1965 Abp Wojtyła ustanawia doroczny archidiecezjalny Dzień Chorych. Czerwiec 1965 Cykl poetycki abpa Wojtyły „Wędrówka do miejsc świętych”, opublikowany pod pseudonimem w „Znaku”. 22 września 1965 Abp Wojtyła wypowiada się na Soborze na temat odpowiedzialności wynikającej z wolności religijnej. 28 września 1965 Abp Wojtyła przemawia na Soborze na temat chrześcijańskiego rozumienia „świata” i o problemie współczesnego ateizmu. 18 listopada 1965 Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich: „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. 1966 Polska obchodzi milenium swojego chrześcijaństwa. Kwiecień 1966 Milenijny poemat abpa Wojtyły „Wigilia wielkanocna 1966”, opublikowany pod pseudonimem w „Znaku”. 26 czerwca 1967 Abp Karol Wojtyła zostaje kreowany kardynałem przez papieża Pawła VI. 31 sierpnia 1967 Komunistyczne władze polski zamykają Teatr Rapsodyczny. 14 października 1967 Kard. Wojtyła inauguruje prace ziemne pod budowę kościoła Arka Pana w Nowej Hucie. Luty 1968 Komisja krakowskich teologów przedstawia papieżowi Pawłowi VI swoje memorandum „Podstawy nauki Kościoła o zasadach życia małżeńskiego”. 1969 „Osoba i czyn” kard. Wojtyły zostaje wydana przez Polskie Towarzystwo Teologiczne. Sierpień – wrzesień 1969 Kard. Wojtyła podróżuje po Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Jesień 1969 Kard. Wojtyła powołuje archidiecezjalny Instytut Teologii Rodziny. 11-28 października 1969 Kard. Wojtyła bierze udział w Synodzie Biskupów w Rzymie. 1969 Kard. Wojtyła pisze „U podstawy odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II”. 16 – 17 grudnia 1970 Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim toczy się dyskusja nad „Osobą i czynem” kard. Wojtyły. 30 września – 6 listopada 1971 Wojtyła uczestniczy w Synodzie Biskupów, poświęconym posłudze kapłańskiej i sprawiedliwości w świecie. 24 grudnia 1971 Kard. Wojtyła odprawia swoją pierwszą pasterkę na otwartym powietrzu w Nowej Hucie-Mistrzejowicach. 8 maja 1972 Rozpoczyna się Synod Archidiecezji Krakowskiej. 16 sierpnia 1972 Kard. Wojtyła odprawia mszę świętą w obozowisku na Błyszczu, „górze Tabor” ruchu oazowego Żywego Kościoła. Luty 1973 Wojtyła reprezentuje polski Kościół na Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Melbourne w Australii. 11 czerwca 1973 Kard. Wojtyła dokonuje w Krościenku aktu oddania Maryi Niepokalanej ruchu oazowego Żywego Kościoła. Jest to akt konstytutywny tego ruchu. 17 – 24 kwietnia 1974 Uczestniczy w międzynarodowym kongresie tomistycznym w Rzymie, Neapolu I Fossanova. 16 kwietnia 1974 Kard. Wojtyła rzuca wyzwanie czechosłowackim władzom komunistycznym, wygłaszając przemówienie na pogrzebie kard. Stefana Trochty w Litomierzycach. 27 września – 26 października 1974 Pełni funkcję relatora na Synodzie Biskupów na temat ewangelizacji. Maj 1975 Cykl poetycki kard. Wojtyły, „Rozważanie o śmierci”, opublikowany pod pseudonimem w „Znaku”. 7 – 13 marca 1976 Kard. Wojtyła głosi rekolekcje wielkopostne dla papieża Pawła VI i Kurii Rzymskiej. 23 lipca – 11 września 1976 Udaje się do Stanów Zjednoczonych na Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Filadelfii. 15 maja 1977 Kard. Wojtyła konsekruje kościół Arka Pana w Nowej Hucie. 30 września – 29 października 1977 Uczestniczy w Synodzie Biskupów poświęconym katechizacji. 25 maja 1978 Kard. Wojtyła broni podstawowych praw człowieka w obecności kilkudziesięciu tysięcy wiernych podczas dorocznej krakowskiej procesji Bożego Ciała. 6 sierpnia 1978 Paweł VI umiera w Castel Gandolfo i 12 sierpnia zostaje pochowany w Bazylice św. Piotra. 26 sierpnia 1978 Kolegium kardynalskie wybiera na papieża kard. Albino Lucianiego, który przybiera bezprecedensowe podwójne imię Jan Paweł I i odmawia włożenia tiary papieskiej podczas mszy inauguracyjnej 3 września. 28 września 1978 Kardynał Karol Wojtyła wraz z przyjaciółmi ze „Środowiska” świętuje dwudziestolecie biskupstwa. 28 – 29 września 1978 Tej nocy umiera Jan Paweł I. 30 września – 2 października 1978 Kard. Wojtyła pisze swój ostatni wiersz „Stanisław”. 8 października 1978 Wygłasza kazanie podczas mszy za Jana Pawła I w kościele św. Stanisława Bpa w Rzymie, podkreślając, iż miłość do Chrystusa to najważniejszy wymóg stawiany papieżowi. 13 października 1978 Najbliższy przyjaciel kard. Wojtyły w Rzymie, bp Andrzej Deskur, doznaje wylewu. 14 października 1978 Rozpoczyna się kolejne Czytelniku,cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie! Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz prosimy Cię o wsparcie portalu za pośrednictwem serwisu Patronite. Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Księżna Kate i książę William uchodzą za jedną z najlepiej dobranych par. Niestety jak w każdym związku zdążają się kryzysy. W mediach pojawiły się plotki o rozstaniu. Książę William okropnie traktował księżną Kate czuła się jak jego SŁUŻĄCA Książę Karol kazał odejść Williamowi od Kate Znajomość księżnej Kate i księcia Williama wcale nie zapowiadał się na początek wielkiej miłości. Para poznała się na studiach – swoją znajomość zaczęli od przyjaźni, która po czasie przeobraziła się w romans. W trakcie trwania związku para zrobiła sobie roczną przerwę. Książę William i Kate Middleton podjęli decyzję związaną z przyszłością księżniczki Charlotte Jak donosi Christopher Andersen, to książę Karol powiedział synowi, żeby zerwał z księżną Kate. Książę William nie był pewien, czy powinien wiązać się już na stałe: Słuchaj, mam 25 lat, jestem zbyt młody, by wziąć ślub, nie chcę się jeszcze angażować – miał powiedzieć książę William do księcia Karola. To jest nieuczciwe wobec niej, nie trzymaj Kate w niepewności i zakończ to – powiedział książę Karol do syna. Książę Louis to niezły GAGATEK! Kate Middleton zdradziła, co się dzieje w ich domu W ostateczności para znów spotkała się po roku. 29 kwietnia 2011 roku książę William i Kate Middleton wzięli ślub w Opactwie Westminsteskim. Forum/Backgrid Forum/ REUTERS
Od paru dni w mediach nie brakuje doniesień na temat rozwodu księcia Karola i księżnej Camilli. Mimo że oficjalny komunikat od Pałacu Kensington nie ujrzał światła dziennego, to brytyjskie media już próbują dotrzeć do powodu planowanego rozstania pary książęcej. Na tapetę wzięte zostały wydarzenia z przeszłości, które od dawna miały był przesłankami ku temu, że książę Karol tak naprawdę jest orientacji homoseksualnej. Znając historię księcia Karola i księżnej Diany, wydawałoby się, że ślub z Camillą Parker-Bowles był tym, na co przez lata wyczekiwał następca tronu. Doniesienia o rozwodzie pary książęcej są więc tym bardziej zaskakujące. Brytyjskie media jednak już dopatrują się powodu planowanego rozstania. Według nich rozwód Karola z Camillą ma być potwierdzeniem już dawnych plotek o tym, że książę tak naprawdę jest gejem. Camilla szokuje Po 14 latach ma się zakończyć małżeństwo księcia Karola i księżnej Camilli. To informacje, które wydają się nieprawdopodobne, zważając na fakt, że następca tronu i jego wybranka mieli romans jeszcze za czasów małżeństwa Karola z księżną Dianą. Dzisiaj brytyjskie media powracają do dawnych doniesień, które miałyby wskazywać na główny powód planowanego rozstania. Ma nim być homoseksualizm następcy tronu. Dwa małżeństwa miały być dla niego przykrywką. "Ślub z Dianą był tylko przykrywką. On miał trzech potajemnych kochanków" – powiedziała w przeszłości Camilla Parker-Bowles, która ostatecznie sama miałaby posłużyć jako przykrywka dla Karola. O tym, że następca tronu od lat miał ukrywać swoją prawdziwą orientację, donosi obecnie gazeta "The Sun". Potwierdzeń na swoją tezę doszukuje się w fakcie, że Karol dość długo poszukiwał swojej wybranki, a do ślubu z Dianą Spencer miał zostać przymuszony przez ojca. Nadto, gazeta sięgnęła również pamięcią do czasów młodości księcia. Karol miał być uwikłany w niejeden romans, jednak żaden z nich nie owocował gorętszym uczuciem. Dlatego też miała powstać historia o bezgranicznej i nieszczęśliwej miłości do Camilli Parker-Bowles. Cień przeszłości Media powróciły też do dawnych plotek na temat orientacji seksualnej księcia Karola. Okazuje się, że już prawie 20 lat temu mówiło się, że książę Karol może mieć słabość do mężczyzn. W 2000 roku nagłówki gazet grzmiały o gejowskim filmie pornograficznym z udziałem syna królowej Elżbiety II i jego doradcy, Michaela Fawcetta. Świadkiem zbliżenia mężczyzn i autorem nagrania miał być George Smith, wieloletni służący królowej, który podobno był zadurzony w synu monarchini. Mężczyzna jednak prędko nabrał wody w usta po tym, jak jeden z tabloidów przedrukował jego rewelacje. Mówi się, że rodzina królewska postanowiła uciszyć służącego, płacąc mu za milczenie i materiał dowodowy. Miesięcznik "The Globe" również od lat wskazuje na to, że książę Karol może mieć skłonności homoseksualne. To właśnie on powołał się na szokujące słowa Camilli, których poparciem miały być zdjęcia wykonane przez paparazzi. W 2016 roku fotoreporterzy uchwycili bowiem księcia Walii z dużo młodszym mężczyzną w jednoznacznej sytuacji.
książe karol w młodości